China: Krankzinnig verhaal!!!

Ik moet een jaar of 11 geweest zijn, want ik zat in groep 7 van de basisschool. Ik kan me nog goed herinneren hoe mijn vriendje Berend een briefje doorgaf via Eduard en Wouter. Op het briefje had Berend geschreven dat de Kermis aan het opbouwen was en dat we er na school langs zouden fietsen. Om 15:15 uur was het zover. Berend en ik fietsten samen naar een kaal en lelijk terrein;de Meent, die prima paste binnen het met beton overgoten Lelystad. Berend vertelde mij dat ze op de kermis soms stoere jongens zochten om daar te werken. Als je een hele dag kaartjes zou knippen, kreeg je voor de volgende dag heel veel vrijkaartjes voor alle attracties....Dat leek me wel wat! We fietsten langs het hele gebeuren en zagen dat het nog lang niet klaar was. We konden beter nog een dagje wachten.
...
De volgende dag fietste ik meteen na schooltijd weer naar het kale kermisterrein. Waarom Berend niet meer meeging weet ik niet meer. Ik zag dat ze al een stuk verder waren! Ik zag een besnorde man met zware metalen fraimes naar zijn caravan lopen. " Dat zal vast de baas zijn" had ik bedacht. Ik zette mijn fiets in een lichtere versnelling en ging erop af! Ik was zijn caravan op zo'n 20 meter benaderd denk ik, toen plots een enorme hond op me af kwam rennen. In mijn herinnering was het een mix tussen een Duitse Herder en een bulldog, maar het zou ook een Labrador geweest kunnen zijn.. Ik schrok me in elk geval een hoedje en fietste zo hard als ik kon van het kermisterrein weg. Ondanks mijn nieuwe fiets met maarliefst 6 versnelling, was de hond een stuk sneller. Met een welgemikte sprong overbrugte hij het laatste stukje en beet flink door in mijn linker bil.

Als vanzelfsprekend kwam ik met tranen op het gezicht en een aantal kermisillusies minder aan bij mijn moeder. Zij bracht me naar de dokter, die me trakteerde op een Tetanusprik.

Ik heb de kermis sindsdien nooit leuk gevonden.

Op die leeftijd voel je je echter al heel groot en sterk. Ik zwoer dat ik die rothond terug zou gaan pakken. Ik zou hem beschieten met mijn katapult, of een schop uitdelen als hij sliep. Dit is er echter nooit van gekomen.

Het is niet zo dat ik sindsdien honden haat. Roets van Bas, Jetta van Marten en Bessie van mijn oma waren schatten van honden bijvoorbeeld.

Toen ik gister echter over straat liep en bij het lokale restaurantje op de hoek " spiced Dog" zag staan, moest ik meteen terugdenken aan bovenstaand verhaal. Ik zag het als mijn ultieme kans op een lang uitgestelde wraakactie. Ik moet zeggen dat het me heerlijk heeft gesmaakt; Het was een mals gerecht wat leek op een kruising tussen konijn en lam. Ik weet echter zeker dat het me niet zo goed had gesmaakt, als ik de nare ervaring 18 jaar geleden niet had gehad.

Ondanks dat ik geen boedhist ben heb ik dus toch een stukje verlichting ervaren...

p.s. Onderstaand vind je foto's van de paardentrektocht in Songpan, het hostel in Chengdu, het Terragottaleger in Xi'an en de verboden stad + chinese muur met Craig in Beijing.

Groet en tot snel,

wim